Chapter : 29 [ Cut ] #ฟิคฉลามยักษ์ | ChanBaek

"อะ อาา หายเมาแล้วอย่าโกรธพี่นะเว้ย!" ชานยอลนอนราบลงไปกับฟูกสีขาวผงกศีรษะขึ้นมองแบคฮยอนที่กำลังใช้ปากปรนนิบัติให้ตัวเองอยู่อย่างตั้งอกตั้งใจ

ริมฝีปากแดงสดเผยออ้าครอบลงแกนกายขนาดยาวก่อนจะผงกหัวรูดขึ้นลงเนิบนาบเพื่อปลุกอารมณ์คนตัวสูงกว่าให้มาเล่นสนุกด้วยกัน

"อ่าา....ซี๊ดด" ชานยอลเกร็งไปทั่วร่างเพราะความเสียวยามถูกสะกิดด้วยปลายลิ้นอ่อนนุ่มเผลอขยำเส้นผมของแบคฮยอนแล้วกดหัวคนตัวเล็กลงไปให้ลึกกว่าเดิมบ้างตามเเรงอารมณ์

แบคฮยอนคายเเท่งร้อนออกพร้อมน้ำลายที่ยืดติดมาเป็นสาย ภาพตรงหน้าทำเอาชานยอลเเทบคลั่งเขาอยากทำบางอย่างกับเเบคฮยอนมานานเเล้ว ตอนนี้แหละ...

“พี่ขอปล่อยใส่หน้าได้ไหม?"

ชานยอลชักรูดส่วนกลางลำตัวที่กำลังถึงจุดสุดยอด เขาลุกยืนขึ้นเต็มความสูงเมื่อแบคฮยอนพยักหน้าเเล้วคลานเข่าเข้ามาเงยดวงหน้าหวานรับน้ำขาวขุ่นที่ชานยอลปลดปล่อยออกมาด้วยอุ้งมือตัวเอง

"อ่าา...แม่งเอ้ย!"         

ชานยอลเหมือนมีพลุนับร้อยมาจุดอยู่ในหัวทันทีที่ทำสำเร็จ ใบหน้าขาวนวลเต็มไปด้วยหยดน้ำรักหนำซ้ำลิ้นเล็กยังไล้เลียรอบริมฝีปากเพื่อเก็บเกี่ยวทุกหยาดหยดที่ออกมาจากตัวเขาอีกด้วย

โธ่ เเม่คุณอยากได้อะไรพี่จะหาให้หมดเลย...

"ถ้าหนูมีสติพี่โดนทุบเเน่ๆ" ชานยอลหอบหายใจก่อนจะหยิบเสื้อที่ถอดกองไว้มาเช็ดคราบขาวออกไปให้หมดจากใบหน้าหวาน

"งั้นก็รีบทำก่อนที่หนูจะมีสติซี่~"

แบคฮยอนถูกคนตัวใหญ่กดลงบนฟูกเฉพาะกิจกลางห้อง ชานยอลไม่สนใจแล้วว่าตรงนี้จะโล่งและสว่างแค่ไหน เขาสนแค่ว่าคืนนี้ยังเหลือเวลาอีกกี่ชั่วโมง

"อื้อออ!"

แบคฮยอนถอดเสื้อออกก่อนที่ฟันคมจะขบลงกลางยอดอกสีหวาน มือหนายังคงซุกซนกับหน้าท้องน้อยที่หดเกร็ง ชานยอลหายใจแรงขึ้นเมื่อคนตัวเล็กบิดเร่ารับสัมผัสอย่างไม่อาย

"หนูคิดถึงพี่ไหม"

แบคฮยอนโอบรอบลำคอคนตัวสูงที่หยุดชะงักกับการซุกไซ้ข้างซอกคอขาว เราทั้งคู่สบตากันอยู่อย่างนั้นจนแบคฮยอนพยักหน้าลิ้นอุ่นชื้นถึงได้สอดเข้ามาเกี่ยวกระหวัดรับสัมผัสกันอย่างเเน่นแฟ้น

"อื้ออ คิดถึงพี่ชานยอล"

เมื่อริมฝีปากบางถูกปล่อยให้เป็นอิสระคนตัวเล็กก็พูดคำหวานจนน่าทำให้ปากบวมเจ่อ ชานยอลถอดกางเกงขาสั้นของแบคฮยอนออกไปพร้อมกับชั้นในสีอ่อน เขาซุกหน้าลงกับซอกขาขาวอวบด้านในแล้วพรมจูบไปทั่วเนินเนื้อนุ่มนิ่มรวมถึงช่องทางคับแน่นที่รอให้ชานยอลเข้าไปสัมผัสอยู่

เขาคิดถึงแบคฮยอนจนจะบ้าตายอยู่แล้ว!

"อ๊ะะ!"

แบคฮยอนกระตุกเกร็งจิกนิ้วเท้าลงกับฟูกนิ่มเมื่อถูกความใหญ่โตของคนรักโหมกระเเทกสวนเข้ามาในร่างกาย อาการมึนเมาทำให้ความเจ็บหายไปเกือบทั้งหมด เขาโอบหลังคนบนร่างที่ขบกรามเเน่นพยายามทำทุกอย่างให้อ่อนโยน

"ฮะ...อ๊ะะ อ๊าาา!"

เรียวขาขาวถูกชานยอลจับเเยกออกแล้วกดลงชิดติดหน้าท้องแบนราบ คนตัวสูงตั้งท่าคุกเข่าแล้วกระเเทกส่วนกลางลำตัวเข้าออกจนร่างเล็กร้องครางลั่นอย่างเก็บเสียงไม่อยู่

ทุกอย่างในห้องสี่เหลี่ยมร้อนระอุแม้เครื่องปรับอากาศจะกำลังทำงานอยู่ สภาพฟูกสีขาวยับยู่ยี่ไปหมดเพราะสองร่างที่คลอเคลียเปลี่ยนท่ารักไม่จบสิ้น

"พี่...เดี๋ยวขึ้นให้นะ อ๊าาา!"

แบคฮยอนพลิกกายขึ้นคร่อมร่างสูงที่นอนหนุนเเขนตัวเองอย่างสบายใจส่วนมืออีกข้างก็ลูบไล้ไปทั่วเอวคอด และแล้วริมฝีปากเล็กก็เป็นฝ่ายเริ่มบทจูบที่เเสนเร่าร้อนก่อน

"อย่างนั้นแหละ อืมมม"

ตาคู่คมจ้องมองร่างบางที่ค่อยๆหย่อนตัวร่อนสะโพกลงบนตัก แบคฮยอนไม่เคยแก่เเดดกล้าทำแบบนี้กับเขาก่อนถ้าชานยอลไม่เอ่ยขอ แต่ครั้งนี้แบคฮยอนน่ะเด็ดสุดๆแล้ว

"อึ๊ อ๊ะ อ๊ะ อ้าา"

คนตัวเล็กเชิดหน้าเม้มปากพยายามเก็บเสียงคราง ทำแบบนี้แล้วเหมือนเป็นการทรมานตัวเองเมื่อความใหญ่โตของพี่ชานยอลกระแทกเข้ามาโดนจุดกระสันอยู่บ่อยครั้ง

"ทิ้งตัวลงมาเเรงๆเลย"

ชานยอลทนไม่ไหวเขาเป็นฝ่ายกดสะโพกอวบอิ่มให้ลงมาในขณะที่กระเเทกกายสวนเข้าไป เขาอยากทำแรงๆจนแบคฮยอนลุกเดินไม่ได้เลยด้วยซ้ำ

พรุ่งนี้ชานยอลจะได้ไม่โดนทำร้ายร่างกาย...

"พี่ชอบไหม อ๊ะะ อ๊าา~" แบคฮยอนซุกหน้าลงกับอกอุ่นปล่อยร่างกายให้อีกคนทำตามใจอยาก

"โคตรชอบเลย" ชานยอลกระซิบข้างใบหูที่ขึ้นสีแดงระเรื่อ เขาขบเม้มทำรอยไปทั่วบริเวณเท่าที่สามารถสัมผัสได้พลางขยับสะโพกสวนไม่ขาด

"ชอบก็ทำหนูแรงๆเลย"

แบคฮยอนกัดริมฝีปากยั่ว โดยหารู้ไม่ว่าคำพูดและท่าทางแบบนั้นมันเป็นการขุดหลุมฝังตัวเองชัดๆ

"อาา... อะ อ้ะ อ๊ะะ อ๊าา!!"

ชานยอลลุกขึ้นนั่งพร้อมกับโอบเอวเล็กให้ชิดติดกันมากขึ้นแล้วกระเเทกกระทั้นส่วนเเข็งขืนเข้าไปแรงๆไม่ปรานีให้ร่างเล็กที่เอ่ยเชิญชวนเมื่อสักครู่ได้หายใจ

แบคฮยอนกอดคอคนตัวสูงไว้เป็นหลักเมื่อถูกจับเอวให้กระเเทกสวนไม่หยุดหย่อนรู้สึกว่าตัวเบาหวิวจนแทบปลิวเวลาพี่ชานยอลจับเค้น

ชานยอลจูบไปทั่วลำคอขาวลากลิ้นชื้นเเฉะไปถึงติ่งหู คนตัวเล็กทำเขาคลุ้มคลั่งจนเก็บอารมณ์หื่นไม่ไหวต้องระบายออกมาให้หมดในคืนนี้

"อืมมม" แบคฮยอนสอดลิ้นเข้าไปทักทายในโพรงปากอีกคนที่จูบตอบอย่างชำนาญ ขยุ้มทึ้งผมอีกฝ่ายจนแทบหลุดติดมือ

"ซี๊ดด ไม่ไหวพี่จะเสร็จเเล้ว"

ชานยอลกำลังจะถอนกายออกมาแต่ทว่าคนตัวเล็กก็ปัดมือเขาออกเสียก่อนที่ใบหน้าหวานจะมองเขาด้วยสีหน้าออดอ้อน

"แตกในนี้สิ"

ชานยอลฟาดมือลงบนสะโพกกลมเด้ง เขาอยากตีแบคฮยอนแรงๆที่เมาแล้วถึงได้กลายเป็นเด็กแบบนี้ แค่คิดว่าถ้าปล่อยให้คนตัวเล็กไปทำแบบนี้กับใครชานยอลก็หัวร้อนไปหมด เขาจะไม่มีวันปล่อยให้แบคฮยอนไปหาคนอื่นเเน่...

"อ๊าาา!"

มวลน้ำถูกปลดปล่อยออกมาทุกหยาดหยด ชานยอลกระตุกเกร็งพร้อมกับร่างเล็กที่เพิ่งปลดปล่อยออกมาเช่นกัน เราทั้งคู่เฉอะแฉะไปด้วยน้ำรักของกันเเละกันจนเเทบเเยกไม่ออก

"เสียวกว่าตอนช่วยตัวเองแล้วนึกถึงหน้าหนูอีก" ชานยอลหมุนควงเเกนกายที่เเช่ค้างเอาไว้เพื่อจะเริ่มบทรักใหม่อีกครั้ง

"พี่ทะลึ่งจัง" คนตัวเล็กบ่นอุบอิบแล้วใช้นิ้วเกลี่ยไปทั่วหน้าท้องที่เปื้อนคราบสีขาว

"ใครยั่วก่อน" ชานยอลงับเบาๆที่จมูกโด่งรั้นอย่างมันเขี้ยว แบคฮยอนมันเมาแล้วคึกสินะถึงไม่มีท่าทีจะง่วงนอนเลยสักนิด

"ถ้าให้อีกรอบจะเอาไหม?"

"เอาดิวะถามได้"

"นั่นไงคนทะลึ่ง!"

แบคฮยอนบิดหูกางๆจนพี่ชานยอลร้องลั่น คนตัวสูงบนร่างไม่ยอมเเพ้ใช้ผ้าห่มคลุมเราทั้งคู่ให้จมหายไปกับฟูกนิ่มก่อนที่แบคฮยอนจะตกเป็นเหยื่ออันโอชะของเจ้าฉลามยักษ์อีกนับครั้งไม่ถ้วน

แบคฮยอนเมาค่ะเราไม่รู้เรื่อง!! *เอามือปิดตา*

อย่าลืมกลับไปเม้นให้กันนะคะ nc น้อยๆพอกรุบกริบก่อนจะจบ  แงงงง

Chapter : 23 [ Cut ] #ฟิคฉลามยักษ์ | ChanBaek

จุ๊บ…

ริมฝีปากของเเบคฮยอนทาบลงบนเเก้มของชานยอลเเผ่วเบาก่อนจะผละออก คนตัวสูงดูจะช็อคไม่น้อยที่จู่ๆก็ถูกทำแบบนี้ และเเบคฮยอนก็ทำแบบนั้นอีกครั้งแต่เปลี่ยนเป้าหมายไปที่ริมฝีปากหนาแทน

ชานยอลนิ่งไปครู่หนึ่งเหมือนกับถูกสตาฟฟ์เอาไว้ก่อนที่จะเอื้อมมือไปพับหน้าจอโน๊ตบุ๊คลง แน่นอนว่าไม่ทันฮานึลเห็นทุกอย่างหมดเเล้ว และเขาก็ไม่ได้เเคร์เธอ สิ่งที่ชานยอลสนใจคือจุมพิตของแบคฮยอนมากกว่า

ร่างบางถูกรั้งมาวางไว้บนตัก ชานยอลไม่รีรอเขามอบจูบดูดดื่ม จูบแห่งความคิดถึงและหึงหวงให้โพรงปากเล็กอย่างที่อีกฝ่ายไม่ได้ตั้งตัว ริมฝีปากเล็กเผยออ้าออกเพื่อผ่อนลมหายใจแต่ก็เหมือนเสียท่าให้ลิ้นอุ่นชื้นของคนโตกว่าละลาบละล้วงเข้าไปฉกชิมความหอมหวานที่เเสนคิดถึง

เเขนเล็กโอบรัดกอดลำคอแกร่งราวกับไม่อยากละจากไปไหน เมื่อสักครู่แบคฮยอนทนไม่ไหวจริงๆถึงได้ทำเรื่องน่าอายเเบบนั้นต่อหน้าคนอื่น

ลิ้นเล็กสอดเข้าไปเกี่ยวกระหวัดอย่างไม่ยอมแพ้แม้มันจะไม่ประสีประสาเท่าคนมีประสบการณ์มากกว่าเเต่มันก็ทำให้ชานยอลตื่นเต้นได้ไม่น้อย

ชานยอลเลียริมฝีปากบางที่เริ่มบวมเจ่อแล้วงับเบาๆเพื่อหยอกเหย้าก่อนจะซุกหน้าลงกับซอกคอขาวเนียนที่ยังคงส่งกลิ่นหอมยั่วยวนเขาอยู่เสมอ

"อื้อออ"

คิ้วเรียวสวยกระตุกเล็กน้อยยามที่อีกคนใช้ริมฝีปากขบเม้มเเรงเกินไปแต่ก็เอียงคอรับสัมผัสอย่างลุ่มหลงเพียงแค่ปลายลิ้นชื้นเเฉะและไรหนวดสากๆก็สามารถทำแบคฮยอนอ่อนยวบทั้งตัวได้

“ร้ายนักนะเรา…”

มือหนาลูบไล้ไปทั่วเอวบางไล่ขึ้นไปถึงแผ่นหลังขาวเนียนก่อนจะค่อยๆเลิกชายเสื้อยืดสีอ่อนออกไปจากเรือนร่างบอบบางเผยให้เห็นเนินไหล่เล็กขาวผ่องและหน้าท้องแบนราบ ชานยอลเพิ่งจะเคยเห็นแบคฮยอนเปลือยท่อนบนครั้งแรกก็วันนี้ รู้สึกอยากจะจ้องให้อีกฝ่ายทะลุไปเลย

ความเย็นซึมซาบแผ่ทั่วไปทุกอณูผิวแบคฮยอนรู้ตัวว่ากำลังทำอะไรเเละจะเผชิญกับอะไรถ้าหากไม่ยอมหยุดลิ้นที่ดูดเลียเนินเนื้อผิวกับมือซุกซนที่ลูบไล้ไปตามส่วนๆต่างของร่างกาย แต่เพราะว่าแบคฮยอนเองก็มีความต้องการเดียวกันกับพี่ชานยอล เขาพร้อมจะเป็นของพี่ชานยอลแล้วในตอนนี้

ไม่อยากให้ใครเข้าใกล้และไม่อยากให้พี่ชานยอลเข้าใกล้ใคร ไม่รู้ว่าสิ่งที่ทำลงไปจะถูกต้องเเล้วหรือเปล่า จะเรียกว่าใช้ร่างกายผูกมัดก็ไม่เชิง แต่แบคฮยอนจะไม่มีวันเสียใจแน่ๆที่คิดจะทำแบบนี้ อารมณ์หึงหวงมันทำให้เราเร่าร้อนได้เสมอ..

ใบหน้าหล่อคมตายเลื่อนต่ำลงมาถึงเนินอกน้อยๆชานยอลจ้องมองยอดบัวเล็กสีชมพูอ่อนอยู่แบบนั้นก่อนที่ริมฝีปากจะทาบลงไปบดขยี้ทรวงอกน้อยๆจนเจ้าของร่างเล็กส่งเสียงครางพร้อมกับลมหายใจติดขัด

บางทีความไร้เดียงของเเบคฮยอนมันก็น่าแกล้ง

"อ๊ะ อื้ออ"

แบคฮยอนหลับตาพริ้ม สติที่เริ่มตะเลิดไม่อยู่กับที่ส่งผลให้ร่างบางแอ่นอกรับสัมผัสวาบหวิวอย่างลืมตัว จิกนิ้วเข้ากับกลุ่มผมดำแกมน้ำตาลของคนแก่กว่าเพื่อระบายความรู้สึกแปลกใหม่ที่กำลังทำให้เขากลายเป็นเด็กแก่เเดด

แบคฮยอนถูกคนตัวสูงกว่าดันให้นอนลงกับโซฟาตัวใหญ่ ใบหน้าหวานเเดงซ่านกับดวงตาหวานเยิ้มที่ทอดมองแฟนหนุ่มเป็นระยะมันกำลังทำให้ชานยอลควบคุมตัวเองไม่ได้ เขาอยากจะสั่งสอนเเบคฮยอนเเรงๆที่ทำทางท่าเเบบนี้ใส่เขาแม้ว่าจะไม่ได้ตั้งใจก็ตาม

กางเกงขาสั้นถูกถอดลงพร้อมกับชั้นในตัวบางแบคฮยอนใจเต้นเป็นส่ำกับการกระทำเมื่อครู่แม้จะอายแต่เมื่อมาถึงขนาดนี้แล้วเขาก็จะยอม

ยอมทุกอย่างเลย...

"ไม่ห้ามหน่อยหรอ?"

ชานยอลเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงแหบพร่าข้างหูของร่างเล็กที่รีบหดคอหนี้เพราะความจั๊กจี้ พี่ชานยอลเป็นคนประเภทไหนกันนะถึงได้มาถามแบบนี้ถ้าเเบคฮยอนบอกให้หยุดพี่ชานยอลก็คงไม่ทำตามหรอกหน่า!

แบคฮยอนเผลอกัดนิ้วทุกครั้งเมื่อเกิดความกังวลใจ ส่ายหน้าเป็นคำตอบรู้สึกเหมือนอยากหายเข้าไปในโซฟาก็ตอนนี้

"นี่ยั่วกันหรอหื้ม?"

นิ้วเล็กที่กัดอยู่ชื้นเเฉะไปด้วยน้ำลายถูกชานยอลดึงออกเเล้วสอดลิ้นเข้าไปแทน การได้สัมผัสคนที่รักแบบถึงใจถึงอารมณ์มันดีแบบนี้นี่เอง ร่างกายของแบคฮยอนนุ่มนิ่มและตอบสนองเขาดีไปหมดทุกส่วน

เรียวขาเล็กถูกจับตั้งฉากขึ้นกับพื้น ก่อนที่ใบหน้าหล่อของแฟนหนุ่มจะเลื่อนต่ำลงและต่ำลงจนแบคฮยอนหายใจไม่ทั่วท้อง

"อื่อออ"

หน้าท้องหดเกร็งอัตโนมัติเมื่อถูกปลายลิ้นชื้นเเฉะเเตะลงบนช่องทางหลังที่บอบบางจากเชื่องช้าก็ค่อยเเปรเปลี่ยนไปเป็นความหนักหน่วงที่ทำให้แบคฮยอนเเทบขาดใจจิกเล็บลงกับหมอนอิงเป็นที่ระบาย

พี่ชานยอลจะเก่งเกินไปแล้ว

นิ้วเย็นๆถูกสอดเข้าไปอย่างไม่เร่งรีบพร้อมกับระดมจูบเข้าที่ซอกขาขาวด้านในจนขึ้นสีเเดงเป็นจ้ำแบคฮยอนเขินอายเกินกว่าจะก้มลงมองภาพตรงหน้าได้ ถ้าผ่านพ้นเหตุการณ์นี้ไปจะมองหน้ากันยังไงนะแล้วทำแบบนี้แล้วพี่ชานยอลจะชอบหรือเปล่า

"อ๊ะ อ๊าา"

สะโพกมนบิดเร้ายามถูกนิ้วกระตุ้นแต่มือหนาก็รั้งให้เข้ามาใกล้อีกครั้งพร้อมกับสอดใส่อีกนิ้วเข้าไป มันคับเเน่นและตึงไปหมดเมื่อร่างกายมันต่อต้านทุกสิ่งแปลกปลอมที่สอดใส่เข้ามา

"อย่าเกร็งสิ"

ชานยอลทำทุกอย่างด้วยความอ่อนโยน นี่เป็นครั้งแรกของเเบคฮยอนเเละของเรา ดังนั้นชานยอลอยากทำมันออกมาให้ดีที่สุดไม่อยากทำให้แบคฮยอนเจ็บตัวมาก

ร่างเล็กถูกดึงเข้ามากอดและป้อนจูบอีกครั้ง ความอบอุ่นที่แฝงไปด้วยความเร่าร้อนของพี่ชานยอลกำลังทำให้เเบคฮยอนเหมือนคนเมาเข้าไปทุกที แข้งขาอ่อนเเรงและทรงตัวไม่อยู่

ชานยอลยิ้มมุมปากแล้วอุ้มคนตัวเล็กกว่าเดินเข้ามาในห้องนอน ลำคอแกร่งถูกโอบรัดไว้เเน่นเพราะความกลัวของอีกฝ่าย แบคฮยอนบ่นอู้อี้ฟังดูเเล้วน่ารักก่อนที่ร่างบางจะถูกวางไว้บนเตียงกว้าง

ห้องนอนดูสะอาดตาเพราะชานยอลไม่ได้เข้ามาใช้เกือบอาทิตย์ เรียวเเขนเล็กยังคงคล้องคอคนตัวสูงเอาไว้ใกล้ก่อนจะมอบจูบให้คนบนร่างอีกครั้ง แบคฮยอนจะยอมเป็นเด็กแก่เเดดวันนึงก็แล้วกัน

"น่ารัก"

ชานยอลพร่ำบอกข้างหูแล้วงับเบาๆด้วยความมันเขี้ยว จู่ๆความโมโหมันก็หายไปเป็นปลิดทิ้งเหลือไว้แต่เพียงความลุ่มหลง

เสียงรูดซิปกางเกงของแฟนหนุ่มราวกับมีดกรีดลึกเข้าไปถึงหัวใจดวงน้อย สายตาคมกริบเหมือนกับฉลามกำลังจะกินเหยื่อนั่นดูอันตรายแต่ก็น่าท้าทายเหลือเกิน

กางเกงยีนส์ถูกถอดออกพร้อมชั้นในสีเข้ม ทำเอาส่วนกลางลำตัวที่พองนูนอยู่ข้างในดีดตัวออกมาพร้อมกับรอยยิ้มทะเล้นของอีกฝ่าย แบคฮยอนหน้าแดงไปหมดเมื่อได้เห็นอาวุธร้ายของคนตรงหน้าใจเต้นจนเเทบทะลุออกมา ผู้ชายเหมือนกันเเหละหน่า…จะต่างกันก็ตรงขนาดเท่านั้น แบคฮยอนตัวเล็กอวัยวะมันก็เล็กไปทุกส่วน

“ผ..ผมไม่มีถุง” แบคฮยอนดันใบหน้าหล่อเหลาที่กำลังซุกไซร้ข้างกกหูให้ถอยออก

“ต้องใช้ด้วยหรอ?” คนเป็นพี่แกล้งถามทำเอาแบคฮยอนหน้าแดงเป็นลูกตำลึง ทำไมแฟนเด็กของเขามันน่าแกล้งให้เขินแบบนี้วะ

“ชะ ใช้…ก็ดีนะครับ” คนตัวเล็กก้มหน้าคางชิดอกเมื่อถูกต้อนจนจนมุมไปไหนไม่ได้แล้ว

“แต่พี่มีว่ะ”

ไม่พูดเปล่าซองถุงยางอนามัยถูกหยิบออกมาจากใต้หมอนที่พี่ชานยอลซื้อมาตั้งเเต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ ก่อนจะฉีกซองออกด้วยฟันคมเเล้วสวมเข้าไปอย่างชำนาญ มือหนาชักรูดแกนกายอยู่สองสามครั้งก่อนจะจับมันจ่อเข้ากับช่องทางอ่อนนุ่มที่หดเกร็งอยู่ แบคฮยอนสูดหายใจเข้าลึกๆภาพของคนรักที่กำลังจ้องมองส่วนตรงนั้นมันทำให้เขินไปหมด พี่ชานยอลในตอนนี้ก็ดูหล่อเหลือเกิน พลันที่บังเอิญสบสายตากันแบคฮยอนก็เป็นฝ่ายหนีซะก่อน

"อ๊ะ!!"

แบคฮยอนส่งเสียงครางออกมาอย่างลืมตัวเมื่อถูกพี่ชานยอลโถมกายเข้ามาจนช่องทางคับเเน่นไปหมด ความรู้สึกจุกน้อยๆที่ท้องเริ่มเเผ่ซ่านไปทั่วช่วงล่าง แต่ถึงอย่างนั้นเเบคฮยอนก็ไม่ต้องการที่จะหยุด

"เจ็บหรอ ลึกไปไหมพี่ใส่เข้าไปนิดเดียวเองนะ"

ชานยอลก้มตัวลงไปพรมจูบที่ซอกคอเเละเนินผิวเนียนนุ่ม แม้อยากทำตามใจตัวเองเเต่ความรู้สึกของเเบคฮยอนต้องมาก่อน

คนตัวเล็กส่ายหน้าปฏิเสธ ใบหน้าน่ารักของเเฟนเด็กมันทำให้เขาอดใจไม่ไหวจนต้องบดเบียดริมฝีปากเข้าไปจูบอย่างไม่รู้เบื่อ ร่างสูงขยับเอวช้าๆเนิบนาบเพื่อให้ร่างกายบอบบางของคนตรงหน้าคุ้นชิน และเพียงไม่นานแบคฮยอนก็รู้สึกไม่เจ็บเหมือนช่วงแรกมีเพียงเเต่ความเสียวซ่านที่ค่อยๆแปรเปลี่ยนมาเเทนที่

"ซี๊ดด.."

ชานยอลขบสันกรามจนเห็นเด่นชัด ขยับสะโพกถี่เเละเร็วขึ้นตามเเรงอารมณ์ที่พุ่งสูงเมื่อยามที่ร่างน้อยถูกกระเเทกตามจังหวะของเขาจนที่นอนยับยู่ยี่ไปหมดมันยิ่งทำให้ชานยอลรู้สึกหื่น

"อื้ออ อ๊ะ อ้าา.."

ดวงตาเรียวรีหรี่ลงจนเป็นรูปสละอิมือเล็กเลื่อนไปสัมผัสหน้าท้องหกห่อที่เเสนเพอเฟคของคนที่ขยับกายอยู่บนร่าง นี่ก็ของเเบคฮยอน นั่นก็ของแบคฮยอน พี่ชานยอลเป็นของเเบคฮยอนหมดเลย

ลมหายใจของคนตัวสูงที่ผ่อนเข้าออกรุนแรงพร้อมกับสะโพกที่กระเเทกกระทั้นเข้ามาเป็นจังหวะบ่งบอกถึงอารมณ์ในตอนนี้ว่ามันเร่าร้อนแค่ไหน

แบคฮยอนเผลอร้องออกมาทุกครั้งเมื่อความใหญ่โตของพี่ชานยอลกระเเทกเข้ามาถูกจุดกระสันจนต้องขมิบตอดรัดอีกฝ่าย ยิ่งผ่านไปนานเท่าไหร่พี่ชานยอลก็เหมือนจะรุนเเรงขึ้นเรื่อยๆ ไม่ได้ปราณีคนตัวเล็กที่รู้สึกเสียวจนแทบขาดใจเลยสักนิด

แบคฮยอนถูกจับให้ลุกขึ้นนั่งคร่อมตักอีกฝ่ายเอวบางถูกบีบเค้นและจับให้กระเเทกสวนกับความเเข็งขืนที่กระแทกเข้ามาเช่นกัน คนตัวเล็กวางมือบนไหล่เเข็งเเรงเพื่อเป็นที่ยึดเหนี่ยวไม่ให้ล้มลง ริมฝีปากกลับมาครอบครองกันอีกครั้งก่อนที่แบคฮยอนจะเป็นฝ่ายถอนจูบออกไปก่อนเพราะหายใจไม่ทัน

"อื้อออ"

ร่างแบคฮยอนเหมือนจะบุบสลายเข้าไปทุกทีจนชานยอลต้องกอดปลอบประโลมเเก้มนุ่มนิ่มที่เกยอยู่บนไหล่ของเขาพร้อมกับเสียงครางอื้ออึงน้อยๆเหมือนเด็ก สาบานเถอะว่าที่กระเเทกอยู่เนี่ยคือเมียเด็กวัยสิบเก้า...

"อ๊ะ ไม่ไปกับเขา..แล้วนะ อ้าา"

แบคฮยอนงับเข้าที่ไหล่ขาวๆของเเฟนหนุ่มเป็นการลงโทษ เรากำลังมีอะไรกันนะเพราะฉะนั้นพี่ชานยอลไม่มีสิทธิ์ไปหาคนอื่น ไม่มีสิทธิ์นอกใจด้วย!

"ไปหาใครหื้ม"

ชานยอลจ้องมองอีกฝ่ายด้วยความหลงใหลแกล้งใช้คางที่มีไรหนวดเเข็งๆปัดป่ายไปทั่วผิวเนียนและซอกคอขาว

"ผ..ผู้หญิงคนนั้นไง"

"ไหนทำให้พี่ไม่อยากไปหาเขาที"

ชานยอลหยุดการเคลื่อนไหวแล้วปล่อยให้ร่างน้อยเป็นฝ่ายควบคุมจังหวะรักบ้าง แบคฮยอนดูเขินอายเอาเเต่ก้มหน้าหงุดแล้วยกโพกขึ้นลงช้าๆ มันออกจะดูแปลกๆเเละไม่ค่อยถนัด

ทั้งคู่แลกเปลี่ยนความหวานจากอวัยวะเดียวกัน ลิ้นอุ่นชื้นเกี่ยวกระหวัดไล่ต้อนกันออกมานอกโพรงปากจนน้ำสีใสไหลเยิ้มไปทั่วริมฝีปากหยดไปถึงคางรูปสวยของคนตัวเล็ก ถึงกระนั้นชานยอลก็เก็บเกี่ยวความหวานไม่ขาดตกบกพร่องกลืนลงคอไปทุกหยาดหยด เสียงจูบดังระงมไปทั่วห้องเเข่งกับเสียงพั่บๆ ของเนื้อหน้าขาที่กระทบกันไม่มีหยุดหย่อน

ร่างเล็กดงถูกดันให้นอนราบกับเตียงขาเรียวสวยถูกจับเเยกออกก่อนที่ความเเข็งขืนของคนตัวสูงจะกลับมาเป็นผู้ควบคุมอีกครั้ง ความรู้สึกเหมือนมวลน้ำที่อัดเเน่นอยู่ภายใต้ท้องน้อยกำลังทำให้เเบคฮยอนอดทนไม่ไหวและพี่ชานยอลเหมือนจะรับรู้ได้มือหนาถึงกอบกุมเอาส่วนอ่อนไหวของเขารูดรั้งจนน้ำสีขาวขุ่นเอ่อทะลักออกมาจนลอะมือเเละหน้าท้องเเบนราบไปหมด

แบคฮยอนรู้สึกเหมือนกระโดดลงจากตึกสูงแต่ก็มีก้อนเมฆมารับเอาไว้ ตัวเบาหวิวและรู้สึกดีจนอธิบายไม่ถูก

"อ๊ะ อ๊าา อ้าา!"

แกนกายที่กระเเทกโดนจุดกระสันภายในหลายต่อหลายครั้งทำให้แบคฮยอนเก็บเสียงน่าอายนี้ไว้ไม่อยู่ ชานยอลโหมอัดกระเเทกถี่รัวรอบสุดท้ายกระตุกเกร็งอยู่สักพัก ก่อนที่ร่างน้อยของเเบคฮยอนจะรู้สึกได้ถึงน้ำอุ่นๆที่ไหลเข้ามาในตัวจนเฉอะเเฉะก้นไปหมด

พี่ชานยอลใส่ถุงยางอยู่ไม่ใช่หรือไง..

“ซี๊ดด…”

ชานยอลเเช่ค้างไว้อยู่อย่างนั้นก่อนจะก้มลงพรมจูบไปทั่วร่างเล็กที่นอนหอบหายใจหนักหน่วงอยู่ใต้ร่าง พอเห็นแบคฮยอนเเดงเป็นจ้ำทั้งตัวก็ยิ่งหุบยิ้มไม่ได้

"พ...พี่ชานยอลอื้ออ มันเปียก"

ใบหน้าหวานเอียงคอหนีสัมผัสวาบหวิวก่อนที่คิ้วเรียวสวยจะขมวดเข้าหากันเเน่นเพราะรู้สึกถึงของเหลวบางอย่างที่เริ่มจะไหลออกมาเปื้อนง่ามขา

ร่างสูงค่อยๆถอดเเกนกายออกมาช้าๆถุงยางสีใสที่ขาดหล่นม้วนกลับขึ้นไปสุดความยาวนั่นทำให้ชานยอลไม่อยากจะสารภาพกับเเบคฮยอนเลยจริงๆว่าถุงยางขาดไปแล้วเรียบร้อย คงจะเป็นเพราะการเสียดสีก็แบคฮยอนของเขารัดแน่นขนาดนั้นจะไม่ให้ขาดได้ยังไง อีกอย่างเเรงของเขาก็ใช่จะน้อย

ไม่ขาดสิถึงแปลก

ชานยอลดึงถุงยางออกจากส่วนกลางลำตัวโยนเอาไว้ข้างเตียงแล้วล้มตัวลงไปทับอีกฝ่ายที่นอนหน้าเเดงอยู่ใต้ร่าง

"อื้ออ! พอแล้ว"

มือหยาบกร้านบีบคลึงสะโพกอวบอิ่มที่เเทบล้นมือสลับกับจูบไปทั่วแผงอกจนมันเเข็งชูชันขึ้นอีกครั้ง

"อีกรอบนะ..นะ นะครับ"

พยามยามไม่ให้มันทะลึ่งตึงตังเกินไป นี่ครั้งเเรกเลยนะกับเอ็นซีเราไม่ถนัดเลยจริงๆอาจจะเเปลกๆไปบ้างนิดนุง (ที่จริงก็ครั้งที่สองเพราะเอ็นซีพี่ฉลามอันเเรกเราไม่เอาเพราะอ่านเเล้วมันขนลุกแปลกๆมันหื่นเกิ๊นน) ติเตียนได้ค่ะแต่อย่าเเรงเป็นคนจิตใจอ่อนไหว 555

ปล. ฉากถุงยางแตกนี่ชอบนะหื่นดี >< บ่งบอกความกามนี้

อ่านเสร็จเเล้วอย่าลืมกลับมาเม้นให้กันนะคะ